RobertGorczyński.pl

Co mnie w tym tak fascynowało?
Jednoznaczność miejsca?
Jednoznaczność czasu?
Jednoznaczność broni?
Jednoznaczność śmierci?
*
Ja jednak…
*
Dzięki Panu Bogu
Nie widziałem ani jednej walnej bitwy
Dzięki Panu Bogu
Nie widziałem krwi przelewu
Zezwierzęcenia ludzi
Ani ich upadku.
*
Dane mi było natomiast
Utonąć w bezbrzeżnym oceanie
Rycin, ksiąg i fotografii
I strawiłem na to lata
Tyle lat…
Że można by nimi obdzielić
Co najmniej dwóch walecznych rycerzy.
*
Lecz na tym koniec!
Teraz BASTA!
Już nigdy więcej
Nie pochylę się nad tym
Czego nie przeżyłem
*
I zamknę ten czas w żelaznych okowach!
*
Dlaczego?
*
Dlatego, że nie chcę już więcej obrażać Pana Boga
Który nie zapisał mi w udziale
Ani tragedii krwi
Ani katastrof
Ani mordowania.
*
Od tej pory więc o Lepszy Świat
Walczyć będę tylko
Piórem!
*
Lecz nie jestem dobry
O nie!
Bo oręż to potężniejszy jest od miecza
Straszliwszy od niego
I bardziej zjadliwy!
*
WSZAK TO PAN BÓG RZEKŁ:
NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO…

Drewniany,
Rzeźbiony,
Żywy.
I nie potrafię wyjaśnić jak to się stało,
że cała potężna Rzeczpospolita,
spotkać się ze mną tu potrafiła.
I zobaczyłem roziskrzony Ołtarz
I Matkę Bożą Ostrobramską,
I Wawel
I Wisły zakole
I ambonę księdza Skargi
I Księgę Wielką Pana Frycza Modrzewskiego!
A za tym wszystkim szlacheckie dumne stalle
i twarde chłopskie ławy…
Zaś ponad tym
podniebne złocone Organy…
I nagle znalazłem się w kruchcie.
gdzieś między chrzcielnicą,
a najskromniejszą podłogą…
*
I tak oto
(z pozoru),
skromny Kościółek w Kicinie
pokazał mi
czym tak naprawdę
jest moje życie…
*
Z wyrazami szacunku
Robert Gorczyński
*
P.S.: Pani Joli Szkudlarek
i Panu Maciejowi Zielonce
dziękuję za Ducha…

Zanim
RZECZ
zniknie
i rozpłynie się w morzu
kłamstw, manipulacji
i celowych przemilczeń…
*
Zanim całkowicie pokryje Ją lód
zimnych dusz, bezguścia i niewiedzy.
*
Zanim
ostygnie ostatnie Serce,
skłonne przyjść Ci z pomocą.
*
Zanim
stanie się
tylko pospolita,
CHOĆ MIAŁA BYĆ NIEZWYKŁA!
*
Zanim!
…
*
Pójdę sam
i zapalę
*
ostatnie
ŚWIATŁO
*
Na ciemnym
i zimnym
cmentarzu
NADZIEI…
*
Autor: Robert Gorczyński
*

I „GRZECHU” GŁOSOWANIA NA DEMOKRATYCZNĄ OPOZYCJĘ.
*
Jako nastoletni, całym sercem zaangażowany uczestnik,
„Młodzieżowej Grupy Działania” Konfederacji Polski Niepodległej
(tworzonej przez nas – uczniów – w nieistniejącym już
„Technikum Chemicznym”, przy ulicy Starołęckiej w Poznaniu),
z przejęciem obserwowałem,
bardzo wówczas rozemocjonowaną atmosferę,
Wyborów Parlamentarnych z czerwca 1989. roku.
Zapamiętałem sobie wtedy
(i przyjąłem jako życiową naukę!),
że zrywanie wyborczych plakatów,
(SZCZEGÓLNIE OPOZYCJI!),
TO NAJWYŻSZEGO RZĘDU ŁAJDACTWO!
A teraz?
Co się teraz dzieje?!
*
Natomiast o nazywaniu głosowania na Demokratyczną Opozycję
mianem „grzechu” (CZYLI ZŁA…),
powiem tylko jedno:
Przypomnijcie sobie polscy biskupi, kto używał tego rodzaju metod?
(I jak się tego rodzaju sprawy kończyły…)
I nie jest to żadna groźba, a jedynie troska:
O WAS – LUDZI.
*
Wszystkich Wyborców Gorąco Pozdrawiam,
Politykom… kłaniam (kto wie, ten wie, co to znaczy…)
*
ROBERT GORCZYŃSKI
Polak
Katolik
Europejczyk
Wyborca
Obywatel Rzeczypospolitej.

(Osobista refleksja w kontekście 1. i 17. września)
*
To byli Profesorowie,
To byli Uczeni,
To byli Artyści,
To byli Gospodarze,
To byli Duszpasterze,
To byli Oficerowie,
To byli Żołnierze,
To byli Społecznicy,
To byli Gawędziarze
To byli Polacy…
*
I mieli w sobie tyle
Serca Czystego,
by nie bać się
umrzeć z godnością!
*
A teraz…?
*
Dziś!
Nie mam pojęcia kim są ci ludzie
z takim zadęciem deklarujący
swój…
„patriotyzm”?!
Kim są te dziwne postaci,
swą nienawiścią do słabszego
przykrywające
tę ich ziejącą,
wewnętrzną…
(tak zarzyganą!),
duchową pustkę!
*
Kim są ci…
„ludzie”?