Pewnego dnia Pan Bóg usiadł na kamieniu,
spojrzał na smętną gębę Adama i powiedział:
– Wiesz, jednak musisz dać mi to żebro, bo inaczej dalej tak nie ujedziemy…
🙂
Wszystkim Królowom Bonom,
Wszystkim Zuziom Pończoszankom,
Wszystkim Małym Mi,
Pannom Migotkom,
Tolom (a’la Bolek i Lolek!),
Wszystkim Angielkom, Francuzkom, Polkom etc. etc. etc.
(od końca do końca, aż po San Escobar!),
Wszystkim Matkom, Ciotkom, Siostrom, Córkom, Żonom i Kochankom,
Wszystkim Kobietom znającym życie,
Jak i Pannom Cnotliwym,
Wszystkim Inteligentkom,
i oczywiście Biologicznym Chamkom.
moje najserdeczniejsze składam podziękowania
za codzienny trud tworzenia i kształtowania Świata…
Z wyrazami dozgonnej wdzięczności!
Robercik Gorczyński
8 marca 2017 at 09:21
Dziękuję ☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺
14 marca 2017 at 19:45
Dzięki!!! 😀