RobertGorczyński.pl

Zapraszam też do lektury kolejnych scen z życia arystokraty, który w swoim Świecie przeciwstawił się złu…
(Zakładka: „Opowiadania”, „Rzecz o Landgrafie”).

Czyli ostatnia tegoroczna morska opowieść.

Doprawdy nie jestem pewien kto zaczął,
ani o co poszło…
Sto Gdańskich Guldenów dam też temu, kto mi powie
z jakiej przyczyny ciężki szklany kufel wylądował na mej głowie?!
A może jednak nie szukam na te pytania odpowiedzi,
bo zastanowić bym się musiał, co też we mnie siedzi?
🙂

Nikt nie zaprzeczy,
że kometą mogła być Betlejemska Gwiazda.
Nikt też podważyć nie może faktu,
że przez komety na Ziemi powstać mogło życie…

Ja natomiast cały czas się zastanawiam,
czy kogoś, kto odchodzi i powraca,
nazwać można wiernym?
Czy też raczej skupić się trzeba na tym czasie,
kiedy po prostu z nami Jej tu nie ma…?

Nie jest istotne to skąd pochodzisz,
ani to przez jakie gesty i znaki się wyraża.
Najważniejsze, żebyś ją miał.
Siła tradycji wynika przecież z ludzkiej potrzeby pamiętania.
I dobrze jest uzupełnić własną wiedzę,
jeśli twoja tradycja staje się zbiorem nonsensownych zachowań.
Nie martw się też,
jeśli twoje dzieci pewnego dnia zbuntują się przeciw niej.
To całkiem normalne!
Pamiętasz przecież dobrze, jak drażnił cię kiedyś twój własny ojciec… 🙂
I właśnie wtedy (jeśli się tak stanie), musisz wytrwać!
Nawet, jeżeli nie masz całkowitej pewności.
Bo to jest twój moment po temu,
byś stał się żywym jej świadectwem…

A jeśli twoja tradycja ma swoje cienie,
Jeżeli wiąże się z czyjąś krzywdą,
Wtedy nie wahaj się – i ją zmień!
Masz do tego takie samo prawo,
Jak twój ojciec,
Albo twój dziad!
Przecież, dalibóg, tłustoczwartkowe pączki nie zawsze były takie słodkie!
🙂