Od pewnego czasu, odkąd dla wielu Polaków, moralny kryzys hierarchii Katolickiego Kościoła w Polsce, stał się rzeczą oczywistą, mocy nabierają żądania dotyczące rozliczenia roli Papieża Jana Pawła II., w kwestii Jego stosunku do pedofilii wśród hierarchów i księży.
Otóż uważam, że w tym przypadku, sprawa nie jest taka prosta.
I widzę tu analogię do tego, co dzieje się obecnie w Republice Południowej Afryki, gdzie znanego i wybitnego bojownika o równouprawnienie, Nelsona Mandelę, oskarża się o to, że nie rozwiązał On problemu klęski masowych zarażeń chorobą AIDS.
*
Analizując życiorys Karola Wojtyły (Papieża Jana Pawła II.), dochodzę do wniosku, że najważniejszą Jego życiową misją, była walka z komunistycznym ustrojem. Ustrojem niosącym ze sobą bezmiar zła, kulturową zapaść ludzkości i ogrom indywidualnych nieszczęść.
I temu właśnie poświęcił się On bez reszty.
Dla Niego walka z komunizmem, w Jego czasie, była priorytetem.
*
Prawdopodobne jest więc to, że wiedział On o chorobie toczącej podległą Mu hierarchię. Prawdopodobnie miał On świadomość skali przypadków pedofilii w Kościele, a także krzywd wyrządzonych ofiarom.
Jednakże, nie zdziwiłbym się, gdyby się okazało, że Jan Paweł II., podjął dramatyczną decyzję, na pierwszy plan wysuwając walkę z nieludzkim komunistycznym systemem. Tego rodzaju decyzja, w jakiś sposób, przypominałaby decyzje Aliantów, podczas II wojny światowej, którzy w pierwszej kolejności, pokonali hitlerowskie Niemcy, a następnie pospieszyli z bezpośrednią, systemową pomocą dla więźniów obozów zagłady.
*
Zastanówmy się też, co by było, gdyby Papież Jan Paweł II., jeszcze przed upadkiem komunizmu, zajął się oczyszczaniem szeregów Kościoła z księży dopuszczających się pedofilii?
Myślę, że paradoksalnie zyskałby On, w tych działaniach, wsparcie komunistycznych służb, które skwapliwie dostarczając Papieżowi Janowi Pawłowi II., dowodów przestępstw, przy okazji, dokonałyby demontażu znaczącej i nieprzychylnej im siły (którą, bez wątpienia, był ówczesny Katolicki Kościół…).
*
Podsumowując, oświadczam że w pełni współczuję Wszystkim Ofiarom księży pedofilów. Ogromu Ich ludzkiego cierpienia nie jestem sobie w stanie wyobrazić.
Nie mniej jednak, byłoby dobrze, gdyby wszelkie procesy oczyszczania obecnej, tak fatalnej sytuacji w Polsce, zakończyły się pełnym zrozumieniem i rzetelną oceną sytuacji.
Należy też wziąć pod uwagę i oddzielić czasy, w których Jan Paweł II. działał i podejmował decyzje, od obecnych, w których dzisiejsi hierarchowie i kapłani, li tylko, odcinają kupony od dorobku Jana Pawła II i Jego Znamienitych Poprzedników (dając w zamian mało, albo częściej nic…).
*
Z wyrazami szacunku
Robert Gorczyński
Polak
Katolik
Europejczyk
Hierarcho-SCEPTYK
RobertGorczyński.pl
Widzę Myślę Piszę
Tag: katolicyzm (page 1 of 8)
CZYLI PRÓBA LOGICZNEJ OCENY SYTUACJI…
A zatem: jeśli założymy, że Pan Bóg jest Wszechmogący, Wszechobecny i Wszechwiedzący, to przy naszych dzisiejszych (mimo wielkiego postępu!), nadal bardzo ograniczonych możliwościach wpływania na otaczającą rzeczywistość, wielce wątpliwa jest jakakolwiek możność znieważenia, czy też obrażenia, Istoty tak Wielkiej i Niezwykłej jak Pan Bóg…
Z tej perspektywy, coś co w obecnej Polsce, pod wpływem religijnych uniesień i emocji, nazywane jest: „znieważaniem”, czy „obrażaniem” Pana Boga (albo Bożych Wartości), przypomina raczej potępianie (z góry skazanych na niepowodzenie), prób obrażania osoby dorosłej przez małe dziecko.
*
Upada zatem sugestia bezpośredniego znieważania Pana Boga, np. przez ludzi organizujących tęczowe protesty, czy propagujących wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej z tęczową aureolą.
W mocy pozostaje natomiast, argument czynienia przykrości osobom wierzącym.
Pytanie tylko:
Jak często, osoby publicznie deklarujące swą wiarę – jako pierwsze (!) – mocno i bezpardonowo, atakowały ludzi o przekonaniach otwartych na możliwość pełnego udziału np. osób z kręgu LGBTQ w publicznej przestrzeni?
*
Podsumowując moje krótkie rozważania:
Odnoszę wrażenie, że ludzie głośno deklarujący swą katolicką wiarę i przywiązanie do katolickich wartości, tak naprawdę, próbują zyskać przewagę nad swymi politycznymi i społecznymi oponentami, wykorzystując do swoich bieżących celów, ważkie gatunkowo pojęcie: Mocy i Majestatu Pana Boga.
*
Co Państwo o tym sądzą?
*
Z wyrazami szacunku
Robert Gorczyński
*
P.S.I.: Pisząc te słowa, odczuwam głęboki niesmak z tego powodu, że analogiczne dysputy toczyły się już w XVI. wieku, w dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Jednakże, SKORO TAK BARDZO COFNĘLIŚMY SIĘ W ROZWOJU, to koniecznie należy podjąć tę, nader istotną dyskusję, na nowo.
Innego wyjścia nie ma!
P.S.II.: MUSIMY TEŻ KONIECZNIE ZACZĄĆ Z SOBĄ ROZMAWIAĆ – BEZ WZGLĘDU NA POGLĄDY – INACZEJ I TA OBECNA RZECZPOSPOLITA PRZEPADNIE!
P.S.III.: Ilustracją do niniejszego tekstu jest Orzeł Biały z Monogramem Króla Zygmunta II Augusta z Dynastii Jagiellonów, który: „Nie chciał być Królem Sumień Naszych…”, a przede wszystkim rozumiał znaczenie „Sandomierskiej Ugody” (Polecam ten temat głębszemu poznaniu i analizie…).
Kościół Rzymsko – Katolicki to jeden z najważniejszych fundamentów polskiej tożsamości.
Każdy, kto pragnie zgłębiać polską kulturę, nie może zignorować tego faktu.
Należy więc, ze szczególną troską, dbać o to, by był to fundament zdrowy.
Księża niosący ludziom otuchę, pociechę i wsparcie, są Polakom bardzo potrzebni. Tak było dawniej i tak jest teraz.
Niestety obecny Kościół Katolicki w Polsce, cierpi na bardzo poważną chorobę. Jest nią anachroniczny, wewnętrzny i zewnętrzny autorytaryzm, a przede wszystkim, permanentny brak zdolności do partnerskiej, czyli równorzędnej, rozmowy.
Większość wyższych kościelnych hierarchów traktuje swych strukturalnych podwładnych i Wiernych, jak – li tylko – wykonawców poleceń, od których nie wymaga się samodzielnego myślenia.
Szkoda więc, że nie szanuje się autentycznej wiary, oddania i życiowego zaangażowania, tych Szlachetnych Ludzi.
Znane są liczne wypowiedzi Świętego Jana Pawła II, który jeszcze przed swym Wielkim Pontyfikatem, z właściwą sobie szczerością i mocą, podczas Soboru Watykańskiego II, podkreślał fundamentalną prawdę, mówiącą o tym, że:
Sercem Prawdziwego Kościoła jest Człowiek, w którym dostrzec należy Pana Jezusa…
Dlaczego więc, to mocne i ważne przesłanie, w obecnym Kościele Katolickim w Polsce, zdaje się ulegać zatarciu?
Widać to, ze zwielokrotnioną siłą, w sytuacjach dla Kościoła Katolickiego w Polsce, kryzysowych.
W sytuacjach tych, większość hierarchów próbuje zachowywać milczenie, a w ostateczności (kiedy nie ma już innej drogi ucieczki przed mocą niezbitych faktów), ograniczają się Oni do suchych oświadczeń.
Niestety, w dobie coraz bardziej inteligentnego – i z każdą chwilą – informatyzującego się społeczeństwa, to droga do nikąd…
– Jeśli więc dręczy Społeczeństwo problem pedofilii w Kościele, to problem ten powinien być (Z CAŁĄ MOCĄ!), za pośrednictwem świeckiego wymiaru sprawiedliwości (I PRZY AKTYWNEJ WSPÓŁPRACY KOŚCIELNYCH HIERARCHÓW!), do cna wyświetlony, a sprawcy przestępstw, zgodnie z polskim państwowym prawem, winni być osądzeni i ukarani.
– Jeżeli razi Społeczeństwo, osobiste materialne bogactwo poszczególnych księży i hierarchów, winni Oni, z własnej woli (dla dania Najlepszego Przykładu), wyzbyć się nadmiaru dóbr, a odzyskane w ten sposób pieniądze, powinni Oni przekazać ludziom naprawdę ubogim i potrzebującym.
– Jeśli razi Społeczeństwo brak opodatkowania kościelnych powinności i związanych z tym posług, winni kościelni hierarchowie, we współpracy z polskimi Instytucjami Skarbowymi, opracować opodatkowany cennik tego rodzaju czynności.
To tylko trzy przykłady negatywnych zjawisk w Kościele Katolickim w Polsce, z którymi kościelni hierarchowie i inne odpowiedzialne osoby, powinny zrobić porządek.
Od czego zacząć ten trudny proces?
Rozwiązanie jest bardzo proste:
Na początek, biskupi i księża, wyjść muszą poza mury swych pałaców i plebanii, aby wsłuchać się w głos Społeczeństwa.
Tak jak to, swego czasu, czynili: „Książę Niezłomny” Arcybiskup Metropolita Krakowski ks. Adam Stefan Sapieha; Prymas Polski, ksiądz kardynał Stefan Wyszyński; Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński (Poznański i Warszawski), Prymas Polski, ks. August Hlond; ksiądz Piotr Wawrzyniak; ksiądz Stanisław Brzóska, czy ksiądz Piotr Ściegienny… I wielu, wielu innych…
A przede wszystkim… Ksiądz Biskup Karol Wojtyła – Ojciec Święty Jan Paweł II.
*
I do tego właśnie przekazu winni powrócić współcześni Hierarchowie, a także Księża Rzymsko – Katolickiego Kościoła w Polsce.
W przeciwnym razie, za jakiś czas, Polacy sami mogą wyciągnąć wnioski z obecnej sytuacji.
Z wyrazami szacunku,
Szczerze zatroskany o losy Mojej Ojczyzny – Rzeczypospolitej Polskiej
Robert Gorczyński
Polak
Katolik
Europejczyk.
Hulaj noga!
Piekła nie ma!
On ma pomniki,
My mamy…
Hulajnogi!
🙂
Przechadzając się ulicami tego przezacnego stołecznego polskiego miasta,
nuciłem sobie pod nosem
przepiękną piosenkę Stinga pt.: „Englishman in New York”.
No cóż…
Moja rodzina wywodzi się spod Królewskiego Miasta Krakowa.
Natomiast Warszawa była dla Nich stricte… przestrzenią kolonizacji.
🙂
Englishman in New York…
🙂
Niestety,
Miłosierdzie,
w pojęciu obecnie rządzących,
przybiera formę i kształt
owego średniowiecznego sztyletu.
P.S.: Bo jak można np.:
demokratycznie wybranych Parlamentarzystów
nazywać „Totalną Opozycją”?
JAK MOŻNA?!
P.S. II.: I dlaczego,
w obecnej politycznej debacie,
prawie nie używa się form takich jak:
„Nie zgadzam się ze zdaniem Mojego Adwersarza”,
a przeważa (i przytłacza!), formuła:
„Ty taki i owaki!”
KOMU TAK NAPRAWDĘ TO SŁUŻY?
KOMU?!
BO Z PEWNOŚCIĄ NIE POLSCE!
Nie wolno zapominać, że
WSZYSCY JESTEŚMY POLAKAMI,
WSZYSCY.
Wśród drzew powalonych,
Pośród miast ze wszystkimi ich problemami,
Staram się żyć godnie.
Staram się z godnością przemierzać dane mi chwile.
Mam też w ręku zegarek.
Lecz nie wiem,
jak długo będzie on dla mnie odmierzał czas…
Ale się tym nie martwię.
Wręcz przeciwnie!
Cieszę się z tego,
że mam na to tyle czasu,
(ile mi się wydaje…).
Ten, który śmiało idzie własną drogą.
– Wolny i piękny –
(!)
Człowiek z przyszłością.
Człowiek szlachetny.
Nadzieja
Babki,
Matki,
Narodu!
Książę…
Też taki jestem, gdy wyprostowany i uśmiechnięty przemierzam ulice.
🙂
Pan Jezus ukrzyżowany.
Przeszedł przez najgorsze chwile swojego życia.
I prawie nikt Mu nie pomógł.
Nikt Go nie poparł…
Bo wszyscy (skąd my to znamy?),
starali się przeżyć pod presją złego.
I nawet najszlachetniejsze dusze wyparły się Jego Sprawy
(zanim trzy razy zapiał kur…)
A On umarł…
Ile razy wyparliśmy się prawdy?
Ile razy nie poznaliśmy Zbawiciela?
Ile razy nie było Nas tam, gdzie powinniśmy być?
Ile razy…?!
A jednak…
On Zmartwychwstał
I powrócił…
Tak po prostu.
Nie po to, by Nas zawstydzać,
ale po to, byśmy mogli powstać znowu…
Po raz kolejny.
Bo Jego jest poranek.
Jego jest szczery uśmiech.
Do Niego należą otwarte drzwi.
I Jego jest Odkupienie!
I nie ma nikogo poza Nim.
Wielkanoc.
Czas by się przekonać,
kim się jest….
Życzę Wszystkim Ludziom, których znam
i tym, których jeszcze nie dane mi było poznać,
tylko Dobra, tylko Miłości i tylko Prawdy,
by Nasze Życie miało Sens.
Z wyrazami uszanowania
Robert Gorczyński
Nie wystawiajmy pamięci o tych Wspaniałych Ludziach na pastwę… idiotów.
Ochrońmy Pamięć o Nich przed… idiotami.
Jesteśmy Im to winni.
NKWD uśmierciło Ich ciała.
Natomiast IDIOCI znęcają się nad Ich Duszami.
Nie pozwalajmy idiotom czynić takiego zła.
Dziś Dzień Pamięci Ofiar zbrodni katyńskiej.
© 2024 RobertGorczyński.pl
Designe By ilonaDESIGN — Góra ↑
Najnowsze komentarze