Deklaracja ideowa!
Jestem za bez przymiotnikową demokracją, ideą i ustrojem wypracowanym i adresowanym do ludzi dorosłych i odpowiedzialnych, ludzi zdolnych do podejmowania wyważonych i racjonalnych decyzji.
Jestem za Niepodległą i Suwerenną Rzecząpospolitą Polską i Jej pełnoprawnym,  aktywnym uczestnictwem w Unii Europejskiej.
Uważam, że wyżej wspomniane idee i osiągnięcia, dają Nam (Obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej), najlepsze możliwości do osobistego i społecznego rozwoju.
Sądzę jednak, że w trakcie wielu burzliwych przemian, które doprowadziły Polskę do obecnego stanu, sprawą niekorzystnie zapomnianą są wartości takie jak: honor, uczciwość, rzetelność, prostolinijność, wzajemny szacunek człowieka do człowieka, szacunek do otaczającego Świata, a także do wysokiej, wyrafinowanej kultury oraz idei dobrej obyczajowości (jako podstawy wszelkich społecznych umów i naszego państwowego status quo).
Uważam, że zadaniem współczesnego Polaka i Obywatela jest przypominanie oraz osobiste nawiązywanie do dorobku renesansowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Czyli do epoki, w której podejmowano wiele działań zmierzających do budowy ustroju opartego na równowadze między obywatelskimi swobodami, a obowiązkami obywatela względem Państwa.
Podstawą tych działań była szczera troska o losy i stan Rzeczypospolitej, zaś motywem przewodnim, uczciwe podejście do reform.
Sądzę, że inspiracji do obecnych, gruntownych przemian, szukać należy w dziełach i dorobku ludzi tej klasy co: Andrzej Frycz Modrzewski, Mikołaj Rej, Paweł Włodkowic, Jan Kochanowski, Król Zygmunt Stary, Król Zygmunt II August, a także do dorobku twórców i działaczy Stronnictwa Egzekucyjnego, Zgody Sandomierskiej, czy Konfederacji Warszawskiej.
Wszelkie przemiany należy jednak zaczynać od siebie, od osobistego poszerzania własnej wiedzy i kształtowania własnego charakteru.
Należy też wreszcie podjąć, rzetelny i pełen szacunku, dialog ze Wszystkimi Naszymi Współobywatelami, z pełną świadomością ogromu pracy do wykonania i ze świadomością fatalnego stanu stosunków międzyludzkich w Polsce!
Praca ta jednak musi zostać podjęta, bo w przeciwnym razie, wielki potencjał, który Polska bezsprzecznie posiada, będzie nadal marnowany, a Kraj Nasz zostanie zepchnięty do drugorzędnej pozycji, na co w żaden sposób nie zasługuje!
Opowiadam się też za szeroko pojętą nowoczesnością i korzystaniem ze wszystkich dobrodziejstw współczesnego Świata.
A jeśli by mi się w Polsce zamarzyła restytucja Monarchii, to tylko i wyłącznie:
z Królem opiekującym się Polską Kulturą, promocją dorobku Polski w Świecie,
z Królem będącym mecenasem ludzi zdolnych, realizujących mądre i ważne przedsięwzięcia oraz projekty.
Natomiast w kwestiach politycznych, ewentualny Król, mógłby mieć (tylko i wyłącznie!), depozyt władzy, taki jaki ma Królowa w obecnej Wielkiej Brytanii.
Z wyrazami szacunku
do Wszystkich Moich Współobywateli,
niniejszą osobistą deklarację śle
Robert Gorczyński
Monarchistyczny Sentymentalista.