Dziękuję Wszystkim Organizatorom i Osobom uczestniczącym w przygotowaniu oraz realizacji Obchodów Dwusetnej Rocznicy Urodzin Stanisława Moniuszki w Poznaniu.
Byłem dziś widzem (i poniekąd uczestnikiem), wydarzeń, które miały miejsce wokół monumentalnego gmachu poznańskiego Teatru Wielkiego – Opery.
Dla upamiętnienia, uczczenia i przypomnienia, dorobku Naszego Wspaniałego Rodaka – Stanisława Moniuszki, przygotowano tam: uroczysty korowód, a także występy solistów i chóru, prezentujących staropolskie pieśni autorstwa Stanisława Moniuszki. Całość niedzielnych prezentacji zamykała inscenizacja „Halki” na scenie opery.
Dzięki zaangażowaniu wszystkich tych Wspaniałych Ludzi mogłem myślą przenieść się w świat urokliwej dworkowo-sarmackiej kultury Naszych Poprzedników i Przodków.
Przeniosłem się więc do epoki, której czaru osobiście doświadczyć mi nie było dane!
Z sentymentem, nawiązującym do sentymentu Stanisława Moniuszki, przysłuchiwałem się utworom opowiadającym (ku po krzepieniu serc!), o wszystkim tym, co w Pierwszej Rzeczypospolitej było najlepsze.
Raz jeszcze, za to Organizatorom dziękuję!
Pewien też jestem, że pełna informacja o tym wydarzeniu zostanie Państwu przekazana przez Organizatorów, np. na internetowej stronie Teatru Wielkiego – Opery, pod adresem: www.opera.poznan.pl i w wielu innych poznańskich miejskich portalach.
Z wyrazami szacunku!
Robert Gorczyński
Miłośnik Staropolskiej Kultury.
P.S.: A teraz nadszedł czas na odrobinkę sarmackiego warcholstwa i prywaty:
Do Jaśnie Wielmożnej Pani Iwony Matuszewskiej!
Do Jejmość Pani Urszuli Wtorkowskiej!
Kochane Ciocie!
To był iście niezwykły Zajazd!
Cośmy tam usłyszeli, to nasze!
Do nóg zatem padam Jaśnie Wielmożnym Paniom!
Dziękuję za przyjęcie do tak szlachetnej Kompaniji!